İki Mükedder Yüreğin Kesiştiği Yol
'Unutamamak... Benim de lanetim bu.' Bendeniz yerdeniz ahalisine mensup, kelle koltukta, koltuk yoklukta, senelerin yalnız ve mükedder nöbetçisi : Napuşten. Kaldırıp nikabı gözlerimden her sabah pikabıma kulak kesilirim bütün ruhumla. Garipçeli Zülküfyâr Efendi'den iki gazel dokunmazsa ruhuma, gün başlamış sayılmaz nazarımda. Gramafonda pek hüzünkâr, pür melal ince bir sızı. Neşriyatı kederden neşredilmiş bir alın yazısı. Aylardan Haziran, yıllardan miladiden pek sonrası. Yürüyorum her akşamki yolumda sükun ile bir başına. Bir ara gözlerim yalnız başına oturmuş, oturmuş da sessiz ve sıcak bir yaz gecesini temaşaya dalmış melal, içre bir kadına ilişiverdi. Pek çekimser bir lisan-ı hâl ile üç kelimeyi bir araya getirebilmek kuvvetini kendimde bulunca sordum: Nedir sizi böylesi üzen ve dalıp gitmenize sebep hadise? Şöyle bir yan gözle bakmak suretiyle cismimi süzerek gözleriyle girdi lafa adeta ve hemen akabinde dile geldi: Ben, ömrü tek bir gün güneşsiz düşlemedim. oysa ne