Günlere ve Sana Ait Müşterek Bir Silah
gün dönüyor sırtını tıpkı sen gibi ve gidiyor usulca akşamlar çöküyor bir kanser gibi her anım sancılı, her yanımda ur varlığın içimde durur bir suret gibi yokluğun, göğsümde hançer gibi durur hasbihal ettikçe kanlar döktüğüm ne ciğerde bir paresi ne yürekte bulunur akşamdan sabaha dek küllenir, savrulur yalnızlıkla başlayan gün yalnızlıkta son bulur gün dönüyor bana sırtını tıpkı sen gibi sana benziyor işte gün çekip gidişiyle ve akşamı getiren o hüzün eliyle... kanatır gün batarken güneş ufkumu değildir senden masum karartırken ruhumu.