Edebiyat, Kültür&Sanat

Yokluyor gecemi kötümser bir usanmışlık Aynı gemiyi aynı sığ sularda yüzdürmek  Ve bakmak değişmeyen yaşam manzarasına  Aynı pencerenin önünde çözülerek ilmek ilmek. Artık gökyüzünün ruhu çekilmiştir benim için Tanıdık parıltısı bir bir karardı yıldızların Hayat, her köşesi kötü rastlantılar bilinmezliği Göz gördükçe katlanan gönül yetmezliği bu yaşadığım. Yetmiyor her biten günü düşlerde sürdürmek Tekrara düşmek mukadder en bilinmez yarından. Hayatım saatler gibi rutin ve mükerrer akarken Biraz ölüyor ruhum; sürükleniyorum ardından.

Taşıyor göğsümden dünyanın hazin yükü Solmaya yüz tutarken yüzüm şerha şerha Geceyi nihayete erdiren o aydınlık gündüzü Karanlığa bürüyen kadere de eyvallah Gizlenir yüreğimde bir mahzun güz rüzgarı Ve estikçe döker yapraklarını kuruyan tenim Ruhumu terk ederken hislerimin her parçası Uzak bir âlemden sûretimi hüzünle seyrederim