Kendime Not
Bak mevsimler değişmekte sen görmesen de Zaman elinden kayıp giden bir rehber dilsiz Ruhunda senden parçalar çırpınır hâlen Kalbindeki makberde yatanlardı hissiz Aldırma karıncalanmış kollarındaki boşluğa Boşluklarda kaybolmadın mı ansızın zaten Gece gündüz kayıplarda bir köşede sessiz Bir şarkıyla avunarak savrulurdun bazen Zaman geçip giderken günler telafisiz Sarıldığın umutları tüketmekten yorgunsun Eskiyen bir ömre dair düşlerle sevişmekten Gerçekliğin limanından uzaklara yolcusun Yıllar hatalarını getirir doğrularını silerken Elinden akarken zaman huzurdan yoksunsun Bir rüzgarla toprağa karışır yapraklar erkenden Doğan güneşin hatrına bu pişmanlık son olsun.