Sensizlik
Hüzünlerin toplandığı bir şarkının ruhuma yankısıydı zaman Dünya dönüyor sensizliğe Nehirlerdi ak teninde çağlayıp ellerime akan Durdurmak gelirdi içimden akıp giden ne varsa sana dair Ellerimden akip giden nehirlerine kapılan Senin mevsimlerin bana aşkı sunardı Benim mevsimimde çiçekler ayaklarını okşar Kuşçasına semâlarıma süzülen ruhunda açardı - Dünya dönüyor sensizliğe Yoruldum Özlemek Sonsuz bir kuyuda yaratılmış masal Özlemek Ellerinden içilmiş sonsuzluk suyuyla Sensiz Sonsuza dek yaşamak - Kelimeler seçiyorum cennetine misafir Yanaklarından öpmekle başlar bulutlar ilkin Düşlerde benimlesin biliyorum Bir zamanlar mavinin tonlarında seviştik Maviye boyadık sonra düşlerimizi bir bir Cemil Meriç ne kadar sevdiyse diyorum kadınını Benim sevgimde de bir noksanlık yok sana dair 'Gençliğim Allahsız bir çölde başıboş bir nehir gibi akardı. İçinde yüzen sen olmalıydın.' Sonra nehrin bittiği yerde kelimeler başlardı Gözleri