Şairin İkilemi ve Hakikate Veda
Hüzün rüzgarına kapılmışların yüzünde beliren çizgiler, senelerin degil, düşüncelerin eseridir. Bir yüzyıl içinde kendine yer edinmiş şair istemedi oysa bu yüzyılı. Sonra kıydı canına garip bir gecede, ruhu olgunlaşmış ve aklı henüz başındayken. Ancak ölüm, yazılagelmiş mektupların ulaşmadıgı adres gibi. Bizler yazılagelmiş mektuplarız, şair postalanmış adresine. Yeşil memleket hasretini bilirim uzaklara özlemdir. Uzaklara özlem yakınlara nefrettir. Nefret her zaman kötü bir duygu degil. Kötüden nefret edenler, iyi ve güzel olan şeylere adanmış birer neferdir. Yüzyıl dedim, şairin istemedigi. Mavi ve berrak ve ılık bir göl kenarında, yeşil çimler üzerinde, düşlerin buluştugu gögün altına uzanmış; daldıgı hayallere sıgınıp huzurla sevişirken, hakiki varlıgından kaçmakta oldugu, hakikati saran karanlık bir yüzyıl. Düşler geceleri sarmış, yokluk ve varlık arasında gidip gelen düşünceler ipe geçirilmiş ve ne kadar arınacaksa insan hakikatten, o denli ruhunu hayale teslim etmiş şair. Hüz