Kayıtlar

Aralık, 2017 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Çağ

Ben bu çirkin çağın yanından geçmiş olmak isterdim yalnızca. Lakin içindeyim büsbütün..

Yorgun ve Mağlup

Yalnızlığı getirmekten usanmış zaman, Ve bir de ben varım. Karanlıkta kayboldum, Simsiyahım.. Yoruldum aynı sabahlara uyanmaktan Yoruldum aynı yalanlara kanmaktan. Karamsar ruhuma uzak mutluluk Bıkkınlık, yorgun yüreğime eş Gecelerin en karasını yaşamaktan, Ömrümde belirmez ne ay ne güneş.. Bunca yıl yaşadım yetti sanırım Ellerim veda etmeye hazır her an İnsanlarla dolu bu rüyaya alışamadım Uyanmalıyım Yalnızlık dolu uykularımdan.. Daralmış ruhumun çaresiz nöbetçisi Yorgunluğun okunur şimdi aynalardan Çocukluğun hatırası, bir umudun iç sesi Dayan der; Savun kalbini yıkıcı rüzgarlardan. Fakat gönlüm, Dayanmak şöyle dursun Yıllardır usandı bu dünyadan Şimdi, Vazgeçince kaybetmiş mi olurum? Öyleyse zaten; Kaybettim çoktan.